....منافقین هی می‌گویند مغزها دارند فرار می‌کنند، به جهنم که فرار می‌کنند این دانشگاه رفته‌ها اینها که همه‌اش دم از فرهنگ و تمدن غرب می‌زنند بگذارید بروند ما این علم و دانش غرب را نمی‌خواهیم اگر شما هم می‌دانید که در اینجا جایتان نیست فرار کنید راهتان باز است.
خمینی
جماران ۸-آبان ۱۳۵۸
این جمله تاریخی خود حدیثی کامل از آن چیزی است که در باطن وجودی خمینی و حکومت فاسد و ریاکارش نهفته بوده و از سوی دیگر نگرانی مجاهدین خلق برای خروج قشر دانشجو و فرهیخته از کشور را در ابعادی وسیع نشان می‌دهد.با این مقدمه اشاره می‌کنیم به مواردی که خود خواسته سالها در جریان بوده و هر از گاهی از سمتی موجبات نگرانی مردم را فراهم می‌آورد.این‌که گفته می‌شود خود خواسته دلایلی دارد که در ادامه به آن خواهم پرداخت.
هنوز چند روزی از فاجعه سوختن تعدادی از دانش‌آموزان در مدرسه‌ای با نداشتن امکانات حداقلی نمی‌گذرد و داغ عزیزان محصل برای خانواده‌های آنها و همچنین مردم ایران فراموش نشده بود که حادثه‌ای دیگر رخ می‌دهد و در این حادثه فرزندان این مرز و بوم با اهداف بزرگ و آینده‌ای روشن در دانشگاهی که باید محل فارغ‌التحصیلی آنها باشد دچار بلایی می‌شوند که در دانشگاه از زندگی طبیعی خود فارغ شده و این مهم در اثر بی‌کفایتی و نالایقی مسئولان بی‌مسئول رخ می‌دهد و نه تنها خانواده‌های آنها بلکه جامعه ایرانی را دچار اندوه و ماتم نموده و این حادثه سؤالات زیادی را برای مخاطبان ایجاد می‌کند.
چرایی این‌که دانشگاه آزاد با داشتن منابع مالی زیاد و دریافت شهریه‌های سنگین از ساده‌ترین امکانات برای رفاه دانشجویان خود استفاده می‌کند موضوع بسیار مهمی است که این روزها در اخبار و فضای مجازی حکومت آخوندی در پی ماله کشی بر آن است.دانشگاهی که می‌تواند با ساختن هتل و داشتن دیگر منابع مالی بهترین خدمات رفاهی و آموزشی را برای دانشجویان فراهم نماید، اکنون در راستای ریاکاری و فساد مالی که دامنگیر حکومت شده است سال‌های زیادی است که بحث آینده کشور، نیروی متخصص کاری، قشر فرهیخته و به‌خصوص دانشجویان عزیز را مانند دیگر اقشار جامعه فراموش کرده و در فساد مالی خود دست و پا می‌زنند.فسادی که با آن آقازاده‌ها را در خارج از کشور و به‌خصوص در آمریکایی که فقط باید در داخل کشور به آن توهین شود و مرگ برای آن فرستاد شود، بوده و در حال تحصیل و استفاده از بهترین امکانات هستند.
از سوی دیگر سکوت دانشگاه درباره این رخداد مهم و همچنین سابقه داشتن چنین مشکلی برای اتوبوس های دانشگاه آزاد و برخی از دیگر دانشگاه‌های داخل کشور می‌تواند زمینه‌ساز استیضاح وزیر علوم را فراهم کند.همچنین وزیر علوم و رئیس دانشگاه آزاد برخود لازم ندیده‌اند که با سخنرانی از حادثه مذکور به نوعی دلجویی از دانشجویان حادثه دیده و خانواده‌های آن تعداد از دانشجویانی که دیگر در بین ما نیستند، را فراهم نمایند.گویی این موضوعی مهم نبوده و نباید به آن پرداخته شود.
در کشورهای غربی دانشگاه یکی از مهمترین مکانها برای آینده استراتژیک کشور در همه ابعاد به حساب می‌آید. دانشجویان بهترین امکانات را در اختیار دارند تا بتوانند در راستای تحصیل خود استعدادهای خود را شکوفا نمایند.برعکس در ایران جدای از نبود چنین امکاناتی، دانشجویان باید همواره دغدغه شهریه، نبود بار علمی بالا در محیط آموزشی، نبود امکانات مختلف و همچنین دیگر موارد را با اعتراضات خود نشان دهند.
همچنین در بحث امدادرسانی همواره حکومت دارای ضعف بوده و این موضوع را می‌توان در خیلی از حوادثی که در این سالها رخ داده است مشاهده نمود حکومتی که توانایی امدادرسانی به مجروحان را به معنای واقعی اورژانسی نداشته و سبب می‌شود شدت جراحات در تصادفات و چنین وقایعی موجبات از بین رفتن افراد حادثه دیده شود.
بعد از حادثه هم نمایشی حکومتی صورت می‌گیرد و با سخنانی از دادستان آخوندی چنین القا می‌شود که موضوع تحت پیگرد قانون است و در تصاویر مجروحان دیده می‌شود که برخی از مسئولان بی‌مسئول این نظام دست در جیب (پزشکیان) از آنها ملاقات می‌کنند، گویی تنها برای نبودن حرف و حدیثی از سوی منتقدان این رفتارها انجام می‌شود.
در پایان خاطرنشان می‌کنم تنها همین دانشجویان هستند که می‌توانند با اتحاد و همآهنگی با یکدیگر و دست در دست دیگر اقشار جامعه مانند معلمان، کارگران، پرستاران، کامیونداران، بازاریان و... نیرویی متحد و عظیم را تشکیل داده و بهمنی دیگر را رقم بزنند تا از شیوع چنین وضعیت دردناکی برای آیندگان جلوگیری نمایند.
کسری مدنی
