بابل - شعر ارسالی از رضا
دیدهٔ دل؛ خدای را بیند دیدهٔ سر به خاک بنشیند آن؛ خدا را به ذات میجوید این فقط خورد و خواب میبیند آن شهود حقیقت حق را دارد؛این دام؛ تا که درد؟ با شهود حقیقت یزدان آن شهید زغصه جامه درد شاهد حق؛ شهید میگردد خاکی بینوا زعم فسرد
