افرادی که برای استخدام وارد مجموعهای میشوند، ابتدا در بخش کارگزینی آن مجموعه، اقدام به انعقاد قرارداد کار نموده و پس از توافقهایی در ارتباط با نحوه و شرایط کار، مدت زمان، حقوق و سایر مواردی که طبق قوانین کار مشخص شده بهعنوان یکی از پرسنل آن مجموعه شروع به کار مینمایند.این در حالی است که در برابر این قرار داد هم کارگر و هم کارفرما نسبت به یکدیگر وظایفی دارند و باید در قبال عدم انجام هر یک از موارد عرف و مشخص در این زمینه طرفین پاسخگو باشند.
حال گذری خواهیم داشت بر این دورهٔ ۴۰ساله که در آن سادهترین وعدهها عملی نمیشود و حتی قرار دادها و اعتماد دوطرفه بهعنوان حلقهای گمشده در این میان بحساب میآید.اگر در یک فرض محال بقیه مشکلات جاری در کشور را فراموش کنیم، اینکه عدهیی برای امرار معاش خود سخت کار میکنند و حتی از سادهترین امکاناتی که حق آنها است نسبت به کاری که از آنها کشیده میشود، محروم بودهاند بهراحتی ماهها حقوق نمیگیرند....ماهها با سختی و مشکلاتی چند برابر در زمان گرفتن حقوق زندگی خود را ادامه میدهند و اجازه نمیدهند صنعت کشور دچار مشکلاتی شود، اما تا کی؟
حقوق یا مزد مبنا چیست؟
اگر کارفرما قرار است حقوق و یا مزدی را در برابر کاری که برای آن انجام شده است بپردازد، و اینکه آن را نمیپردازد چه معنایی دارد؟ اینکه کارفرمایانی حقوق تعداد زیادی را بهجای پرداخت بهعنوان فساد مالی در جیب مبارک قرار میدهند و حکومت مدعی عدل شاهد آن است درکجای اسلام ترویج شده از سوی جمهوری ریاکاری و فساد آمده است؟
اینکه کارگران زحمتکش در هر قسمت و شهری که بهمعنای واقعی چرخ های صنعت کشور را میگردانند نتوانند احتیاجات اولیه خود و خانواده را از طریق همین حقوق و مزایای نگرفته تأمین کنند و به آن اعتراض دارند و بهجای برخورد با کسانی که چنین وضعیتی را برای آنها ایجاد کردهاند با کارگران برخورد میشود را تنها و تنها میتوان در جمهوری ریاکاری و فساد شاهد بود.
منظور از مزایای مستمر و غیر مستمر چیست؟
منظور از این مزایا یعنی اتحادی بزرگ و یکپارچه در برابر ظلم و ستمی که بر این قشر بزرگ از جامعه حکم فرماست.اکنون کارگران ما بهخصوص زحمتکشان بزرگ مرد در اهواز بهجای گله و شکایت از هوای آلوده اهواز، آب سنگین و پر از املاح این شهر و هزاران مشکل و مکافات دیگر در زندگی خود، تنها و تنها از حقوق و مزایایی سخن میگویند و اعتراض دارند که حق مسلم آنها بوده و در این راه مراجع تقلید حکومت ریاکار آخوندی سکوت کرده و به خود این اجازه را نمیدهند که همگام با این اعتراض درست و مسلم حمایت خود را از آنها اعلام کنند.
مجلس ارتجاع آخوندی هم در نوع خود متهمی درجه اول بحساب میآید هر چند از این مجلس که نماینده آن بهجای رسیدگی به مطالبات کارگران کشورش در صف وارد کردن خودروی لوکس به کشور است و حتی به مردم دشنام میدهد.
بیمه بیکاری چیست؟
اکنون در این چند ماه که حقوقی پرداخت نشده و کارگران هم بهدنبال مطالبات خودشان بودهاند آیا علاوه بر حقوق و مزایای عقبافتاده آنها چیزی به نام بیمه بیکاری هم در مسلک ساختگی جمهوری آخوندی برای دلجویی از مظلومان به آنها تعلق نمیگیرد؟
اگر این کارگران بهجای کارمندان سپاه بودند، باز هم حقوق آنها عقب میافتاد؟ آیا اگر برای یک سپاهی و یا هر حکومتی دیگری مشکلی پیش بیاد چیزی بهنام بیمه بیکاری برای آن ندارید؟ این همان عدل و انصافی بود که بهنام استبداد مذهبی در بهمن ۵۷به آن پرداختید و مردم را همراه فریبکاری خود کردید؟
چرایی عدم پرداخت مطالبات قانونی کارگران؟
کارگران مشکلاتی مانند عدم پرداخت حق بیمه، حق سنوات و عدم تمدید قرارداد را دارند، کارگران برای جبران حق و حقوق خود مجبورند به ادارات کار شکایت کنند.این در حالی است که این موضوع را نه تنها رئیس اتحادیه کارگران بلکه کارفرما و حکومت و دیگر نهادهای جیرهخوار آن هم میدانند و در میدان عمل سکوت میکنند، چرا خامنهای که مدعی دانستن همه چیز در کشور است و حتی از آینده اروپا خبر میدهد؟ اکنون از کارگران و آینده زندگی و مکافات آنها چیزی نمیگوید؟
آیا کارگران این خاک مسلمان نیستند؟ آیا اولویت اهمیت زندگی کارگران کشور به تمام برنامههای دیگر این حکومت ارجعیت ندارد؟چگونه خود را مسلمان و مدافع عدل معرفی میکنید و لاریجانی در مجلس ارتجاع و لاریجانی در قوه فساد قضا سکوت میکند؟
چرا باید کارگران را بازداشت و آنها را شکنجه کنند؟ با کدامین منطق خود را برتر میدانید و به خواسته به حق مردم بیاعتنا شده اید؟شمایی که ادعای اسلام خودخواندهتان را دارید اکنون مکرون و کابینهٔ او را سرمشق خود قرار دهید و ببینید عاقبت ظلم و ستم به طبقه محروم جامعه چه خواهد شد؟
چرا دلواپسان اکنون سکوت کردهاند و از پاشیده شدن زندگی خانواده کارگران اهوازی و دیگر زحمتکشان این خاک سخنی نمیگویند؟
چرایی این سؤالات مشخص است و تنها در قبال نابودی این حکومت فاسد میتوان امیدوار به جایگزینی مناسب برای آن بود و تا زمانی که مشتهای آهنین با اتحاد و همراهی یکپارچه در میان اقشار مختلف مردمی همراه نشود این ظلم و ستم برچیده نخواهد شد و هر چه کانونهای شورشی متحدتر شوند برای رسیدن به قیام براندازی نهایی راه را هموارتر نموده و به هدف نهایی خواهند رسید.
کسری مدنی