در جریان جنگ گرگها بر سر حساب‌سازیهای بودجه و رانت‌خواری در بحبوحه فاجعه کرونا، یک فقره دزدی ۴.۸میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰تومانی فاش شد.
عادل آذر رئیس دیوان محاسبات رژیم روز سه‌شنبه پس از جلسه علنی مجلس رژیم گفت: مجموع ارزی که در سال ۹۷ به واردکنندگان کالا داده شده ۳۱میلیارد دلار بوده که از این رقم حدود ۴میلیارد و ۸۰۰میلیون دلار که بایستی صرف واردات کالا می‌شده، اما هیچ کالایی وارد نشده و تنها ۲هزار میلیارد تومان آن بازگشته است. (ایسنا ۲۶فروردین۹۹)
رسانه حکومتی رکنا روز سه‌شنبه ۲۶فروردین خبر داد: گزارش تفریغ بودجه نشان می‌دهد دلارهای دولتی سال ۹۷ سرنوشت مبهمی دارد و ۴.۸میلیارد دلار آن بدون واردات کالا میان اشخاص توزیع شد و با ۲.۷میلیارد دلار آن خاک و غذای سگ و گربه و نظایر آن وارد شد.
در جدول تأمین ارز دولتی که به دلار محاسبه شده در ستون مبلغ مربوط به «میزان ارز دولتی که کالای آن تا تاریخ ۱۲آذر ۱۳۹۸ وارد نشده است» رقم ۴میلیارد ۸۲۰میلیون و ۷۴۴هزار و ۷۴۰دلار ذکر شده است.
این رسانه حکومتی نوشت: بر اساس رسیدگیها و داده کاوی اطلاعات مندرج در سامانه‌های بانک مرکزی، گمرک و وزارت صنعت، معدن و تجارت... مجموعاً بالغ بر چهار میلیارد و هشتصد و بیست و یک میلیون (۴٫۸۲۱،۰۰۰،۰۰۰) دلار به‌رغم دریافت ارز ۴۲،۰۰۰ریالی، وارداتی صورت نگرفته است.
روزنامه حکومتی شرق ۲۷فروردین نیز نوشت: برداشت‌های از خزانه و پول‌های بی‌بازگشت فقط تخلف بودجه‌یی نمی‌تواند باشد، بلکه ساختار، بستر این برداشتها و تخلف‌ها را فراهم کرده است.
روزنامهٔ حکومتی وطن امروز ۲۷فروردین نوشت: در یک نمونه از ۳۱میلیارد دلار اختصاص یافته به واردات، ۵میلیارد دلار از این منابع مصروف هیچ وارداتی نشده و سرنوشت آن مشخص نیست.
روزنامه حکومتی جهان صنعت روز ۲۷فروردین در اعتراف به فساد و رانت‌خواری آخوندها به بهای جان مردم در بحبوحه فاجعه کرونا نوشت: بدیهی است با این حجم از رانت و فساد و در حالی که منابع مالی هنگفتی به گروه‌های خاص می‌رسد، منابع مالی کفاف هزینه‌ها را نمی‌دهد. اگر این میزان رانت و فساد نبود می‌توانستیم از بحران کرونا عبور کنیم و امکان قرنطینهٔ کامل کشور بود... در بحبوحه بحران کرونا آمارهایی منتشر شده نشان می‌دهد فضا برای رانت و فساد اقشار خاص تا چه میزان مهیا ست. سهم اشخاص خاص از ارز ترجیحی دولت آن قدر زیاد بوده که (روشن است) منابع ارزی لازم برای تهیه کالاهای اساسی و دارو نمی‌ماند... مادامی که منابع مالی تنها به گروه‌های خاص می‌رسد، تأمین غذا و داروی مردم امکان ندارد.. به‌نظر می‌رسد تأمین برخی کالاها از جمله غذای سگ و گربه، چوب بستنی، انواع خاک و امثال اینها حیاتی‌تر از دارو و غذای مورد نیاز اقشار جامعه بوده است.
