تلویزیون سراسری ایتالیا ضمن انعکاس جلسه کمیسیون خارجه پارلمان با حضور خانم رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران نوشت: امروز از ایران صحبت می‌کنیم. پارلمان ایتالیا در کنار مقاومت ایران می‌ایستد.
گزارش تلویزیون سراسری ایتالیا ۲۱تیر ۱۴۰۲:
حضور خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران در پارلمان ایتالیا: «امروز از ایران صحبت می‌کنیم. چون پارلمان ایتالیا در کنار اپوزیسیون ایران در مبارزه‌یی که برای احقاق حقوق مردم و علیه ماشین سرکوب که در داخل کشور پیش در جریان است، می‌ایستد.
امروز در مقر پارلمان ایتالیا مریم رجوی حضور داشت. زنی که علیه رژیم آخوندها مبارزه می‌کند. جزئیات را از ایلاریو پیانیرلی می‌شنویم.
هزاران مخالف از سال۱۳۵۷ تاکنون کشته شده‌اند. رژیمی خون‌ریز که تلاش می‌کند دنیا را قانع سازد که آلترناتیوی برایش وجود ندارد. اما در عوض امروز در پارلمان ایتالیا زنی حضور بهم رساند که مریم رجوی نام دارد. پرزیدنت شورای ملی مقاومت ایران، اصلی‌ترین گروه اپوزیسیون علیه رژیم ایران، که هر روز بیش‌از‌پیش در پایتختهای غربی مورد توجه و حمایت قرار می‌گیرد، او قول می‌دهد که رژیم مذهبی آیت‌الله‌ها را سرنگون کند. پارلمان ایتالیا با اکثریت خود در کنار این اپوزیسیون قرار می‌گیرد. یعنی بیش از نیمی از نمایندگان مجلس و سنا بیانیه‌یی را در حمایت از آنها امضاء کرده‌اند.
امانوئله پوتزولو عضو کمیسیون خارجی پارلمان ایتالیا به تلویزیون سراسری این کشور گفت: این اقدام ما یک اقدام بسیار مهم و متحد از طرف همه گروههاست که فکر می‌کنم پیامی که می‌فرستد این است که در این شرایط ضدبشری و جنایتکارانه که ایران در آن قرار دارد، نه تنها رژیم حاکم بر آن باید محکوم شده و مورد حسابرسی قرار گیرد بلکه باید به چالش و نبرد نیز طلبیده شود. باید مردم ایران را آزاد گذاشت و در برابر یک رژیم دیکتاتوری مذهبی و جنایتکار حق دفاع از خود برای آن قائل شد.
جان برکو رئیس سابق پارلمان انگلستان نیز گفت: در یک وضعیت جنگی وقتی یکی از طرفها طرف دیگر را قانع می‌کند که دیگر راهی برایش نمانده است دیگر تمام است. ولی در ایران وضعیت کاملاً فرق می‌کند. یک آلترناتیو وجود دارد. آلترناتیویی کاملاً سازماندهی شده، آلترناتیوی که از یک حمایت وسیع برخوردار است، آلترناتیوی که در خانه یعنی در ایران تأسیس و رشد و نمو یافته است. ولی این وسط یک چیز زیبا وجود دارد و آن این‌که این آلترناتیو از سوی یک زن رهبری می‌شود. آن هم در کشوری که رژیمی در حاکمیت است که اولین خصیصه برجسته آن زن‌ستیزی است و از زنان متنفر است.
